Rembrandt Frerichs + Alma Quartet & Dominic Seldis (musici Kon. Concertgebouworkest)

Rembrandt Frerichs + Alma Quartet & Dominic Seldis (musici Kon. Concertgebouworkest)

Rembrandt Frerichs (NL) – componist, piano
Dominic Seldis (UK) – contrabas
Vinsent Planjer (NL) – percussie
Alma Quartet:
Marc Daniel van Biemen (NL) – viool
Benjamin Peled (ISRAEL) – viool
Jeroen Woudstra (NL) – viola
Clement Peigné (FRANCE) – cello

De musici spelen een gloednieuw pianoconcert, dat Rembrandt componeerde als hedendaagse tegenhanger van Gershwin’s Rhapsody in blue. Daarnaast speelt het Alma Quartet strijkkwartet passages van Korngold en Schulhoff.

Pianist en componist Rembrandt Frerichs kwam al in de schijnwerpers te staan door compositieopdrachten van vooraanstaande musici, waaronder Liza Ferschtman en Amsterdam Sinfonietta. Die ster is verder rijzende nu de musici van het Koninklijk Concertgebouw Orkest Rembrandt hebben gevraagd een gloednieuw pianoconcert voor zichzelf te componeren. Een logisch gevolg van Rembrandt’s artistieke keuzes in het afgelopen decennium is dat hij bekend is gaan staan als vooruitlopende vrije geest voor musici die uit de grenzen van hun beroepspraktijk willen breken. Rembrandt doet er alles aan om zowel zijn eigen grenzen als die van het ensemble op te rekken.

Foto: Allard Willemse

In dit concertprogramma brengen musici uit de voorhoede van de klassieke én geïmproviseerde muziek een frisse blik op het klassieke pianoconcert. De luisteraar ervaart een muzikale battle tussen ensemble en piano, een enerverende rituele dans van twee partijen. Er wordt een nieuwe weg ingeslagen door met klassieke musici sámen op het podium het beste uit twee werelden te verenigen en net als Gershwin, Ravel en Debussy in hun tijd, zit de componist zelf achter de vleugel. Iets meer daar over: De Staalmeesters van Rembrandt’s beroemde naamgenoot, is de naamgever van één van de delen van het pianoconcert.

Rembrandt van Rijn was zijn tijd ver vooruit door niet de nadruk te leggen op de af te beelden personen, maar op het schilderen zélf. Op het portret zien we keurmeesters opkijken vanachter hun tafel. Rembrandt portretteerde hen alsof ze – gestoord door onze binnenkomst – van hun werk opkijken. Een geraffineerde manier om de scène te verlevendigen en de toeschouwer bij het schilderproces te betrekken. Dát vind componist Rembrandt Frerichs een prikkelend gegeven. Op eenzelfde manier gaat hij als muzikale illusionist te werk door de samenspelende musici centraal te stellen. Je zou het bijna vergeten, maar stel dat je in een tele-tijd machine zou kunnen reizen naar een concert van Beethoven of Mozart, dan zou opvallen dat Wolfgang en Ludwig vooral eigen composities speelden én improviseerden met de noten, ieder concert weer anders.

Rembrandt: “ik wil het publiek meenemen in mijn ‘Black page / white page’ -aanpak, wat wil zeggen dat de luisteraar bewust is dat de klassieke musici op het podium een daadwerkelijke partij hebben met zwarte bolletjes op het papier, ik daarentegen, heb een complete blanco page: ik ga ieder concert opnieuw het gesprek met het orkest aan en geef muzikaal commentaar en een tegengeluid. het is dus ieder concert echt steeds anders wat ik doe”. Kom luisteren hoe bij dit pianoconcert grenzen vervagen, tussen klassiek en nú, oude en nieuwe muziek. Niet voor niets schreef Trouw over pianist Rembrandt Frerichs: ‘hij maakt toekomstmuziek waarbij grenzen uit het oor verdwijnen’-
https://www.rembrandtfrerichs.nl/

 Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met stg Music Stages | de IJ-salon | Muziekgebouw aan’t IJ | Michael Gieler

Home